Osteochondrose

Menselijke wervelkolom, vaak vatbaar voor de ontwikkeling van osteochondrose

Osteochondrose– is een degeneratieve-dystrofische ziekte, die zich manifesteert door een afname van de hoogte van hyaline tussenwervelkraakbeen. Uiteindelijk leidt dit tot schijfslijtage en verlies van functionaliteit.

De ziekte wordt meestal gediagnosticeerd bij mensen in de leeftijd van 30-35 jaar en treft ongeveer 40% van de bevolking onder de 35-40 jaar en bijna 90% op oudere leeftijd. In de aanwezigheid van ongunstige factoren kan dit echter eerder verschijnen.

Osteochondrose van de wervelkolom is een van de belangrijkste oorzaken van rugpijn. Onvoldoende behandeling kan leiden tot schade aan de zenuwwortels, schade aan het ruggenmerg en verstoring van inwendige organen. Daarom is het erg belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen en passende maatregelen te nemen om de ontwikkeling van de ziekte te voorkomen.

Oorzaken van osteochondrose

Osteochondrose treedt op als gevolg van ondervoeding van de weefsels van de wervelkolom en tussenwervelschijven

Osteochondrose is een veel voorkomende ziekte die kan voorkomen bij oudere mensen, maar kan ook voorkomen bij jonge mensen die gewend zijn een sedentaire levensstijl te leiden. Deze ziekte ontstaat als gevolg van verzwakking van de rugspieren, wat leidt tot verstoring van de bloedstroom en voeding van de weefsels van de wervelkolom en tussenwervelschijven. Het kan verschillende oorzaken hebben, waaronder veroudering, letsel, plotselinge stress en onjuiste werkgewoonten.

Hoewel de oorzaken van osteochondrose niet volledig worden begrepen, zijn ze geassocieerd met verschillende factoren, waaronder:

  • erfelijkheid,
  • gebrekkige lichamelijke ontwikkeling,
  • stofwisselingsziekte,
  • ongezond dieet
  • tekort aan vitamines en mineralen,
  • langdurig medicijngebruik,
  • overgewicht,
  • verhoogde belasting van de wervelkolom,
  • sedentaire levensstijl, bijvoorbeeld wanneer u op kantoor werkt,
  • letsel aan de ruggengraat,
  • eerdere infectieziekten en stress.

Bovendien kunnen misvormingen van het zenuwstelsel en het bewegingsapparaat ook bijdragen aan het optreden van osteochondrose. Over het algemeen is de ontwikkeling van deze ziekte te wijten aan een combinatie van vele factoren, en de preventie ervan bestaat uit goede voeding, matige fysieke activiteit, een goede verdeling van de belasting op de wervelkolom en het handhaven van een gezonde levensstijl in het algemeen.

Symptomen en tekenen van osteochondrose

Met de ontwikkeling van osteochondrose ervaren patiënten in de eerste fasen vaak de volgende problemen:

  • Pijn in verschillende delen van het lichaam, zoals de rug, nek of andere gebieden;
  • Moeite met bewegen en beperkingen bij het draaien of buigen;
  • Constante spanning en spierspasmen;
  • Migraine en duizeligheid;
  • Pijnlijke gevoelens in het hartgebied;
  • Spierhypotensie, verminderde spiertonus en kracht;
  • Gevoelloosheid van de ledematen;
  • Pijn in de armen en benen;
  • Vlekken voor de ogen zien;
  • Afkoeling van ledematen;
  • Pijnlijke sensaties schieten.

Als de osteochondrose gevorderd is, kunnen ernstige complicaties optreden, zoals:

  • Verlies van bewustzijn;
  • Verminderde gevoeligheid van de ledematen;
  • Slechte bloedcirculatie in de bloedvaten;
  • Zenuwbeschadiging of ontsteking;
  • Vernauwing en verstopping van slagaders.

U moet letten op eventuele veranderingen in de toestand van uw lichaam en hulp zoeken bij een specialist als u de ontwikkeling van osteochondrose vermoedt. Vroegtijdig hulp zoeken kan ernstige complicaties voorkomen en de kwaliteit van leven verbeteren.

Risicofactoren

Osteochondrose kan optreden als gevolg van een blessure of zware fysieke activiteit, wat vooral veel voorkomt bij atleten. Het manifesteert zich ook in de vorm van botovergroei, osteofyten, uitstekende tussenwervelschijven en kromming van de wervelkolom. Ook aangeboren afwijkingen aan de wervelkolom kunnen een snelle slijtage van de tussenwervelschijven veroorzaken. Bovendien kunnen de volgende risicofactoren leiden tot de ontwikkeling van osteochondrose:

  • Neuro-emotionele uitputting;
  • Fysieke overbelasting van het lichaam;
  • Werkzaamheden op trilplatforms;
  • Genetische aanleg;
  • Gebrek aan vitamines in het lichaam;
  • Meerlingzwangerschap.

Als u deze risicofactoren begrijpt, kunt u de mogelijkheid van het ontwikkelen van osteochondrose voorkomen. Door uw gezondheid te beheren door middel van een gezonde levensstijl en een gezond dieet, en door blessures en overbelasting te vermijden, kunt u de kans verkleinen dat dit probleem zich voordoet. Als u osteochondrose vermoedt, raadpleeg dan een arts om snel met de behandeling te beginnen en mogelijke complicaties te voorkomen.

Classificatie en ontwikkelingsstadia van osteochondrose

Classificatie van osteochondrose

Er zijn verschillende vormen van osteochondrose, die zich kunnen manifesteren als pijn in verschillende delen van de wervelkolom.

  1. Lumbodynie– dit is pijn in de lumbale (lumbosacrale) rug.
  2. Ischiasmanifesteert zich als pijn in de rug, die zich verspreidt naar de benen.
  3. Spit- dit is een lumbale lumbago, met acute en ernstige pijn in de onderrug.
  4. Thoracalgie- Dit is pijn op de borst.

Een andere vorm van osteochondrose, cervicalgie of cervicobrachialgie, veroorzaakt pijn in de nek en bovenste ledematen.

Bovendien kunnen de soorten osteochondrose variëren, afhankelijk van welk deel van de wervelkolom is aangetast. Osteochondrose van de cervicale wervelkolom manifesteert zich door hoofdpijn en problemen met het draaien van het hoofd, osteochondrose van de thoracale wervelkolom veroorzaakt pijn in de thoracale wervelkolom, en osteochondrose van de lumbale wervelkolom kan zich manifesteren als moeite met voorover buigen en pijn die soms naar binnen kan ‘schieten’. het been.

Stadia van ontwikkeling van osteochondrose

Osteochondrose is een van de meest voorkomende ziekten van de wervelkolom. De ontwikkeling ervan doorloopt verschillende fasen.

  • I.In de eerste fase verliest de kern van de tussenwervelschijf vocht en wordt deze minder elastisch, wat leidt tot vermindering van de hoogte en weefselscheuren. In dit stadium is de pijn meestal bijna onmerkbaar, maar er kan ongemak optreden tijdens fysieke activiteit of een ongebruikelijke houding.
  • II.In de tweede fase van de ontwikkeling van osteochondrose begint het schijfweefsel af te vlakken en uit te zwellen, wat leidt tot een vernauwing van de ruimte tussen de wervels en het beknellen van de spinale zenuwwortels. Het vezelmembraan wordt vernietigd, wat leidt tot een slechte vochtretentie in de schijfkern. Tijdens het bewegen hoor je karakteristieke klikken en knarsende geluiden in de wervelkolom. In dit stadium treedt puntpijn op, die intensiveert bij actieve bewegingen.
  • III.De derde fase wordt gekenmerkt door slijtage en dunner worden van de kraakbeenvoering tussen de schijven. In dit stadium manifesteren de symptomen van osteochondrose zich intens in de vorm van acute pijn. Om pijn snel te verlichten, moet je pijnstillers voor neuralgie nemen.
  • IV.In de laatste, vierde fase is de vernietiging van de schijven zo ernstig dat de gewrichten inactief worden en de ruimte tussen de wervels overwoekerd wordt met botweefsel. Ernstige dystrofische processen kunnen acute pijn veroorzaken, omdat gezwellen aangrenzende weefsels beschadigen en zenuwen samendrukken. Een volledig verlies van mobiliteit van de wervelgewrichten is mogelijk.

Complicaties

Laten we eens kijken naar verschillende complicaties die kunnen optreden bij osteochondrose:

  • Uitsteeksel van de schijf, wat optreedt wanneer de nucleus pulposus van de schijf uitsteekt voorbij de annulus fibrosus. Dit kan leiden tot pijn en disfunctie van de wervelkolom.
  • Tussenwervelhernia- Dit is een zelfs nog ernstiger complicatie wanneer de tussenwervelschijf scheurt en de nucleus pulposus daar voorbij reikt. Dit kan ernstige pijn, verminderd gevoel en verlamming veroorzaken.
  • Radiculitis- Dit is een beknelde zenuwwortel, die gepaard gaat met ernstige pijnklachten. Radiculitis kan leiden tot sensorisch verlies, gevoelloosheid en zwakte in de onderste ledematen.
  • Kyfoseis een misvorming van de wervelkolom die zich manifesteert als een uitstulping in het borstgebied. Dit kan leiden tot ademhalingsproblemen, pijn en een slechte houding.
  • Een beroerte van het ruggenmerg– dit is de ernstigste complicatie van osteochondrose, die kan leiden tot verlies van gevoeligheid, verminderde motorische functies en zelfs verlamming.
  • Spieratrofie van de onderste ledematen– dit is een afname van de spiermassa, die gepaard gaat met snelle vermoeidheid en zwakte in de benen.
  • Verlamming van de benen– dit is een volledig verlies van het vermogen om willekeurige bewegingen van de onderste ledematen te maken, wat een ernstige complicatie is van osteochondrose.

Methoden voor het diagnosticeren van osteochondrose

Om osteochondrose te diagnosticeren is een uitgebreid onderzoek van de wervelkolom noodzakelijk

Osteochondrose is een pathologie die wordt gekenmerkt door een degeneratief proces in de structuren van de wervelkolom. Op basis van klinische onderzoeken kunnen we meer leren over de behandeling van deze pathologie.

Als osteochondrose wordt vermoed, voert de arts een uitgebreide diagnose uit, inclusief de volgende methoden:

  • Fysiek onderzoek.De arts onderzoekt de patiënt en beoordeelt zijn algemene toestand, houding en bewegingen. De arts kan ook een neurologische test uitvoeren om de aan- of afwezigheid van sensorische en motorische problemen vast te stellen.
  • Hardware-onderzoek.Voor een nauwkeurigere diagnose worden verschillende hardwareonderzoeksmethoden gebruikt, waaronder radiografie, computertomografie (CT) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI).
  • Bloedtesten.Een volledig bloedbeeld kan helpen bij het identificeren van vroege tekenen van osteochondrose, zoals een verhoogde bezinkingssnelheid van rode bloedcellen en lage calciumwaarden. Om de diagnose te bevestigen, kunnen biochemische tests worden voorgeschreven die de stollingsparameters, enzymactiviteit, het gehalte aan zink, kobalt, ijzer en andere componenten evalueren.
  • Radiografie.Tijdens röntgenfoto's wordt elke wervelkolom gecontroleerd en worden er foto's gemaakt in directe, laterale en twee schuine projecties. Indien nodig kan functionele radiografie worden voorgeschreven, waarmee u de toestand van de wervelkolom in verschillende posities kunt beoordelen.
  • Computertomografie (CT).CT wordt uitgevoerd na radiografie en stelt u in staat de toestand van de tussenwervelschijven nauwkeuriger te bepalen. Om dit te doen, worden foto's gemaakt van een of twee segmenten van de wervelkolom.
  • Magnetische resonantie beeldvorming (MRI).MRI wordt gebruikt als aanvulling op CT of in gevallen waarin het nodig is om de toestand van bloedvaten, zenuwprocessen en tussenwervelschijven gedetailleerder te bestuderen.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Bij aanhoudende rugpijn, spierkrampen en verminderde gevoeligheid is overleg met een arts noodzakelijk.

Behandeling van osteochondrose

Magnetische resonantiebeeldvorming zal de arts helpen osteochondrose te identificeren en een behandeling voor te schrijven

Osteochondrose is een ziekte van de wervelkolom die wordt gekenmerkt door degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijven. Het kan leiden tot rugpijn, nekpijn, hoofdpijn en andere onaangename symptomen. De behandeling van osteochondrose kan een lang en arbeidsintensief proces zijn, maar moderne methoden kunnen de pijn helpen verlichten en de kwaliteit van leven verbeteren. Het kan conservatief of chirurgisch zijn, afhankelijk van de mate van progressie en de ernst van de symptomen. In de meeste gevallen wordt versterking van de ligamenten en spieren, evenals het gebruik van medicijnen, aanbevolen.

Bij de behandeling van osteochondrose is het belangrijk om rekening te houden met de individuele kenmerken van elke patiënt. Sommige massage- of manuele therapiemethoden kunnen in een bepaald geval onwenselijk of zelfs gevaarlijk zijn. Daarom is het belangrijk om een individueel consult te houden voordat u met de behandeling begint.

Procedures en methoden voor de behandeling van osteochondrose omvatten fysiotherapie, gymnastiek (fysiotherapie), het dragen van een orthopedisch kussen of korset, evenals het nemen van spierverslappers en niet-steroïde analgetica.

Bewegingstherapie

Toonaangevende landen met een goed medisch niveau geven de voorkeur aan bewegingstherapie. Dit zijn klassieke fysiotherapie, fysiotherapie-oefeningen in het water, zwemmen, simulatortraining en computergestuurde hardwarecomplexen. Stijlen worden door de arts geselecteerd en kunnen variëren afhankelijk van de individuele kenmerken van elke patiënt. Zwemmen kan ook nuttig zijn, maar vereist de juiste techniek om schade aan uw gezondheid te voorkomen.

Behandeling van osteochondrose met behulp van manuele therapie

Manuele therapie kan in de beginfase worden toegepast. Deze methode helpt het spierframe te versterken en blokkades en beknelde zenuwwortels te elimineren. Als de vorm van de wervels echter verandert en er botsporen ontstaan, wordt dit type behandeling niet aanbevolen.

Manuele therapie kan, indien correct uitgevoerd, de configuratie van de wervelkolom verbeteren. Soms kunnen er aanhoudende functionele blokkades optreden, dat wil zeggen gebieden met stijfheid in de wervelkolom en het heiligbeen die niet door therapeutische oefeningen kunnen worden geëlimineerd.

Moderne manuele therapie is anders dan voorheen. De meeste artsen gebruiken geen harde technieken meer die gepaard gingen met crunchen, maar geven de voorkeur aan zachte technieken. Ze zijn gebaseerd op kennis van biomechanica, gewrichtsfunctie en de wetten van spiercontractie en -ontspanning. Het risico op bijwerkingen bij deze methoden is lager en de effectiviteit is niet veranderd.

Massage

Massage heeft veel contra-indicaties, dus een neuroloog moet een individuele behandelingskuur voorschrijven. Het is belangrijk om een bekwame massagetherapeut te kiezen met wie de arts samenwerkt. Massagesessies moeten regelmatig worden uitgevoerd; meestal schrijft de arts minimaal 2-3 sessies per week voor gedurende 1-3 maanden.

Goed uitgevoerde medische massage voor spinale osteochondrose:

  1. Zorgt voor extra belasting van de spieren en verhoogt hun tonus;
  2. Verdrijft ophopingen van melkzuur en verlicht spierspasmen;
  3. Verbetert de bloedcirculatie in het getroffen gebied en aangrenzende weefsels;
  4. Verzacht de pijn.

Alleen medische massage is geschikt voor de behandeling van osteochondrose, terwijl Thaise massage gevaarlijk is. De meeste Thaise massagetherapeuten gebruiken harde manuele therapietechnieken en besteden geen aandacht aan de fysieke conditie van de patiënt.

Fysiotherapie

Afhankelijk van de locatie en het stadium kunnen patiënten de volgende soorten fysiotherapie worden voorgeschreven:

  • Magnetotherapieis het effect van een magnetisch veld met constante frequentie dat een cellulaire respons stimuleert.
  • Elektroforese voor osteochondrose– dit is het effect van een elektrisch veld op weefsel, dat de bloedcirculatie versnelt en regeneratieprocessen activeert.
  • Laser therapieis een methode die biologische processen in zenuwvezels stimuleert en bovendien ontstekingsremmend, wondhelend en pijnstillend werkt.
  • Schokgolftherapieis een methode om een ziek deel van het lichaam te beïnvloeden met akoestische golven, wat de microcirculatie en metabolische processen verbetert, zwelling en pijn verlicht.

Al deze methoden kunnen door een arts worden voorgeschreven op basis van de individuele behoeften van de patiënt en het stadium van de ziekte.

Kinesiotaping

Kinesiotaping is een veilige methode die actief wordt gebruikt in de sportgeneeskunde en wijdverbreid is in Zuid-Korea.

Kinesiotape is een katoenen pleister met smeltlijm die gebruikt kan worden om nek-, borst-, rugpijn en gewrichtsproblemen te behandelen. Er zijn speciale soorten therapeutische toepassingen die thuis kunnen worden gebruikt, maar als u zelf tapt, moet u voorzichtig zijn, omdat complicaties mogelijk zijn.

Bij het uitvoeren van kinesiotaping moet rekening worden gehouden met beperkingen: voor vrouwen is dit zwangerschap en menstruatie. Sommige patiënten kunnen een allergische reactie op de pleister krijgen.

Acupunctuur

Acupunctuur is een methode waarbij een arts speciale naalden in specifieke delen van het lichaam inbrengt. Dit leidt tot versnelling van de bloedcirculatie, lymfecirculatie en metabolische processen, waardoor de conditie van de wervelkolom en het hele lichaam verbetert. Acupunctuur kan worden gebruikt bij osteochondrose in de beginfase, maar ook bij hevige pijn en slechte mobiliteit van de wervels.

Er is ook een dry needling-techniek waarbij een medicijnvrije naald in de spastische spier wordt ingebracht, meestal de piriformis. Deze methode kan pijn in het rug- en bekkengebied verminderen. Het is vermeldenswaard dat acupunctuur zelfs in chronische gevallen effectief is.

Hirudotherapie

Hirudotherapie is een methode waarbij medicinale bloedzuigers worden gebruikt om verschillende ziekten te behandelen, waaronder osteochondrose. Hirudotherapie voorkomt verhoogde bloedstolling en de vorming van bloedstolsels, verwijdt de bloedvaten, elimineert ontstekingsprocessen en heeft een analgetisch effect. Bij osteochondrose worden bloedzuigers gebruikt om de bloedtoevoer naar cellen te verbeteren, wat op zijn beurt het herstel van beschadigde tussenwervelschijven stimuleert.

Behandeling met geneesmiddelen

Momenteel is er een tendens om het gebruik van medicijnen bij de behandeling van osteochondrose te verminderen. Dit komt omdat sommige medicijnen ernstige bijwerkingen kunnen hebben en de gezondheid van de patiënt negatief kunnen beïnvloeden.

Pijn bij osteochondrose treedt vaak op tegen de achtergrond van kleine veranderingen in de wervelkolom, en als de arts de juiste behandeling zonder medicijnen kiest, kan de patiënt herhaalde pijnaanvallen vermijden. Als u langdurig medicijnen gebruikt, kunnen structurele veranderingen in de wervelkolom verergeren en werken de pillen mogelijk niet meer. Bovendien kan medicamenteuze behandeling in sommige gevallen gecontra-indiceerd zijn.

Een alternatief voor medicamenteuze behandeling is kinesiotaping. Dit is een methode waarbij speciale elastische pleisters op zieke delen van het lichaam worden geplakt. Kinesiotaping is veiliger en effectiever dan medicamenteuze behandeling en kan als pijnstiller worden gebruikt.

Reflexologie

Reflexologie is een methode die gebaseerd is op de juiste impact op pijnpunten en reflexzones. Het wordt gebruikt om pijn te verlichten en de natuurlijke belasting van de wervelkolom te herstellen. Reflexologie wordt nooit op zichzelf gebruikt, maar wordt meestal in combinatie met massage gebruikt om een groter effect te bereiken.

De reflexologietechniek kan worden gebruikt om osteochondrose en andere aandoeningen van de wervelkolom te behandelen. Het gebruik ervan helpt pijn te elimineren en de natuurlijke belasting van de wervelkolom te herstellen. Daarnaast kan reflexologie worden gebruikt om de algemene toestand van het lichaam te verbeteren en ziekten te voorkomen.

Preventie en prognose van osteochondrose

Om osteochondrose te voorkomen, is het noodzakelijk om regelmatig te sporten

Preventie van osteochondrose is een uiterst belangrijke kwestie, omdat het gericht is op het voorkomen van factoren die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van deze ziekte. Dit geldt in de eerste plaats voor mensen die bepaalde risico’s lopen:

  1. Genetische aanleg voor ziekten van de wervelkolom;
  2. Chronische maag-darmproblemen die kunnen leiden tot malabsorptie van voedingsstoffen;
  3. Ziekten geassocieerd met stofwisselingsstoornissen;
  4. Ernstige infecties opgelopen tijdens de kindertijd, zoals rachitis;
  5. Letsel aan de ruggengraat;
  6. Overgewicht.

Preventie is echter ook belangrijk voor mensen die een sedentaire levensstijl leiden, een verhoogde belasting van de wervelkolom ervaren en voor vrouwen die van plan zijn zwanger te worden. Voor preventiedoeleinden wordt aanbevolen om regelmatig te sporten, op uw gewicht te letten, blessures te voorkomen en een gezond dieet te volgen dat rijk is aan vitamines en mineralen. Het wordt ook aanbevolen om een arts te raadplegen en regelmatig medische onderzoeken te ondergaan om ziekten in een vroeg stadium op te sporen.

Dieet voor osteochondrose

Een van de belangrijke aspecten van de behandeling van osteochondrose is goede voeding. Het lichaam moet de benodigde hoeveelheid stoffen binnenkrijgen voor de synthese van kraakbeenweefsel, dus het wordt aanbevolen om een uitgebalanceerd dieet te volgen.

Het is belangrijk om vers fruit en groenten, eiwitrijk voedsel te eten, maar ook gerechten die mucopolysachariden bevatten, zoals fruitgelei, gelei of gelei. U moet echter vet, gefrituurd en zout voedsel vermijden en uw inname van suiker en alcohol beperken, omdat deze kunnen bijdragen aan ontstekingen.

Het wordt aanbevolen om meer vloeistoffen te drinken om een goede hydratatie te garanderen en de gezondheid van de tussenwervelschijven te behouden. Het wordt ook aanbevolen om een arts of voedingsdeskundige te raadplegen om een individueel dieet te ontwikkelen dat rekening houdt met de kenmerken van de ziekte en de individuele behoeften van de patiënt.

Oefeningen voor osteochondrose

Oefeningen voor de behandeling van spinale osteochondrose worden door een arts voorgeschreven als er pijn is. De reeks oefeningen wordt individueel geselecteerd, rekening houdend met de vorm, mate en fase van de ziekte. In de beginfase van cervicale osteochondrose wordt bijvoorbeeld aanbevolen:

  • hoofdkantelingen uitvoeren;
  • draai je hoofd naar rechts en links;
  • teken met je kin getallen van 0 tot en met 9 in de lucht;
  • beweeg je kin naar voren en naar achteren in een horizontaal vlak.